''Nen var Zeze?”
”Hiç. Şarkı söylüyordum.”
”Şarkı mı söylüyordun?”
”Evet.”
”Öyleyse ben sağır olmalıyım.”
İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.
Ben sakinliğimle mutluyum, kitaplarımla evliyim; umrumda olan tek şey kâğıtlarım, kalemlerim.
"İyileşmek mi?" dedi Frida. "Ama ben, hasta değilim ki... Kırık döküğüm. Aynı şey değil, anlıyor musun?"
