onların kalpleri de
seninki gibi sanıyorsun
herkes o kadar yumuşak
o kadar şefkat dolu olamaz oysa
oldukları gibi
görmüyorsun insanları
olabilecekleri gibi
görüyorsun
kendinden veriyor,veriyorsun
onlar her şeyini çekip alıncaya
ve için bomboş kalıncaya dek
“Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme, artık neye yarar?“
Siz hiç babanızdan nefret ettiniz mi?
Ben ettim. Siz de ettiniz.
Belki benden daha fazla ama asla daha azı değil.
Her insan öldürür sevdiğini, demiş ya şair, hayır.
Her baba en az bir kez katleder kızının ruhunu.