Haddeden geçmiş nezâket yâl ü bâl olmuş sana
Mey süzülmüş şişeden, ruhgâr-ı âl olmuş sana
Yok bu şehr içre senin vasfettiğin dilber Nedîm
Bir perî-sûret görünmüş bir hayâl olmuş sana.
“Ben zülfüne ezelde tutuldum ki henüz tuzak yaratılmamıştı.
Yine orada dudaklarının şarabını içtim ki
henüz kadeh vücut bulmamıştı.”
Düşdüm yine aşk odına; biryân yürek, giryân
Her kim ki düşdi işkune biryân-ü hem giryân
gözüm gerek...
Ey bülbiül-i kudsi, , ne giriftâr-i
Sındur kafesi, tâze gül-istân taleb eyle!
"Dil binâ-yı kibriyâdır, yıkma gönlün kimsenin!"
Gönülden yalvararak, korku ile ve yüksek olmayan bir sesle, sabah ve akşam Rabbini zikret. Sakın gafillerden olma!
A'raf 205