Kötü bir insandım. Ürkek bir yırtıcı, zavallı bir katildim. İyi yürekli insanların kırılgan hayatlarına kabus gibi çöken bir gölgeydim. İnşası yıllar alan tapınakları yakıp yıkan çirkin bir doğal afettim. Babamın bana olduğumu söylediği her şey ve daha kötüleriydim.
Herkesin beni sevmesini istiyordum. Bana annemin ve babamın vermediği sevgiyi vermelerini, bağırlarına basıp takdir etmelerini istiyordum. Görülmek, şefkat gösterilmek için yanıp tutuşuyordum. Neden kendi kendime hiç yetememiştim?
Garip bir mekandı. Gerçeklik dünyası ile ölüler diyarı arasındaki geçici bir yer gibi, pusluydu. Havanın açık ya da kapalı olduğu günlerde, gündüz ya da gece, aynı puslu hava varlığını koruyordu. Aomame oraya her gidişinde, kendisinin yolunu şaşırmış bir varlık, düşüncesiz bir misafir olduğu hissine kapılıyordu. Burası özel izin gerektiren bir kulüp gibiydi. Burada yaşayan kadınların yalnızlığıyla, Aomame'nin yalnızlığı tür açısından farklıydı.
Sayfa 301
Okur Takip Önerileri
"Bir şekli olup da, parayla satın alınamayacak hiçbir şey yoktur."
Sayfa 330 - Madam, Aomame'ye, Öncüler hakkında
Hiçbir zaman tutkulu bir aşk hayatları olmadığından yad edebilecekleri pek fazla anıları yoktu. Şimdiye dek birbirlerine karşı soğuk kalmışken bu saatten sonra sevgilerini göstermeleri zordu.
Sayfa 37Kitabı okudu
Yüzüğe dokunmaya devam etti. Hatırında kocaman, sıcacık bir elin kendi elini sarması, huzur veren tanıdık bir yüz vardı, neşeli ve mutlu gibiydi... Yüzük onun için böyle bir şeydi. Değerli ve önemli bir şey.
Sayfa 47Kitabı okudu
O, babasını başka bir yerlerden özlüyor. Onu kaldırıp havaya attığı zamanlardan. Onu yakaladığı andan.
Sayfa 33Kitabı okudu
Kalbi her an durabilecekmiş gibi oluyor. Bazen öyle sessiz uyuyor ki yanımdan gitmiş gibi oluyor.
Sayfa 16Kitabı okudu
Doğum anı, bekaretimi kaybettiğimde olduğu gibi, ölüm gibi önümde tehditkar bir şekilde beliriyor. Kaçınılmaz olan, gizlenip orada bir yerde bekliyor.
Sayfa 10Kitabı okudu
"Geleceğinizi bana verin ve başka bir şey düşünmeyin. Ben her şeyi üzerime alıyorum."
Sayfa 533 - Andrey İvanoviç ŞtoltsKitabı okudu
Hiç yaşamamış birinin ölümü
Zahmet çekmeden, can çekişmeden, kurulmamış olduğu için duran bir saat gibi bitivermişti.
Sayfa 610Kitabı okudu
Böyleleri herkesi sevdikleri için iyi insan sayılırlar; oysa kimseyi sevmezler ve kötü olmadıkları için iyidirler.
Sayfa 35Kitabı okudu
Babasının Ölümü Üzerine
Babamın öldüğünü öğrendikten sonra kendimi iyice salıvermiştim. Artık babam yoktu, yüreğimden bir an bile silinmeyen o korkutucu varlık yitti. Dert küpüm boşalmıştı sanki. Belki de dert küpümün bu kadar ağır olmasının sorumlusu babamdı. Sanki direncim kaybolmuştu. Acı çekme yeteneğimi bile yitirmiştim.
Sayfa 103 - Babası yazarı hayatı boyunca kendinden uzak tutmuş ve ilk intihar teşebbüsünden sonra reddetmişti.Kitabı okudu
Ölmek istiyorum, daha fazla ölmek istiyorum. Artık geri dönüşüm yok. Ne yapsam da, nasıl yapsam da sonu olmuyor. Utançlarıma utanç katıyorum. Yalnızca kirli suçlarıma utanç dolu sefil suçlar ekleniyor. Sıkıntılarım büyüyüp şiddetleniyor. Ölmek istiyorum, ölmeliyim. Yaşamam bir tür suç.
Sayfa 102 - Yazar kendisini intihar teşebbüslerine sürükleyen depresyonu ve morfin bağımlılığından bahsediyor.Kitabı okudu
İçten içe aptal gibi bir sevinip bir kederleniyordum. Dış dünyaya karşı sürekli şaklabanlık yapıyor, eşime karşı cehennem kadar bunaltıcı bir şefkat gösteriyor, çamur gibi uyuyup duruyordum.
Sayfa 95Kitabı okudu