saw
@shiesaw
Kalbim! Neden ben?
Son çocukluk resmimi de bir yabancıya gönderdim.
Samsun
2005
14 reader point
Joined on August 2022
"Babacığım, karanlık bir odada mutluluk oyunu oynamak hiç içimden gelmiyor. "
Sayfa 29 - Hasbahçem yayınevi, Polyanna WhittierKitabı okudu
200 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
Reader Follow Recommendations
saw tekrar paylaştı.
Bu sükünet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 83Kitabı okudu
saw tekrar paylaştı.
"bir zamanlar başka çocuklarla oynamak isteyen, fakat oynayamayan bir çocuk vardı. diğer çocuklar koşup zıplayıp oynarken, sıçrarken o zar zor aksayarak yetişmeye çalışırdı ve her zaman en sona kalırdı. her zaman çaresiz, hantaldı, diğerleri hep ona gülerdi. o çocuk senin yaşadıklarından çok daha kötü şeyler yaşadı, senin hiç olmazsa sağlıklı ayakların var, dünyayı gezebilirsin onlarla."
saw tekrar paylaştı.
“Ve yanılmıyorsam yalnız insanların,
Kahvaltı edip ağladıkları pazar sabahları yokmuş o zaman.
Mesela o zamanlar
Mutsuz olduğunda insanlar,
Yok olurmuş bazı dakikalar. ”
Ah'lar Ağacı
📢@edebiyatelcisii
saw tekrar paylaştı.
Sonra içime ve hatta dışıma kapandım.
Küsmek gibi bir şey.
Bir çeşit gölge fesleğeni.
Bir çeşit olmayan hayat.
📜 
Didem Madak
