"Eğer düşünmeseydim çok daha mutlu bir insan olabilirdim" diyor Sylvia Plath ve ekliyor : "Birazcık kaygısızlık beni dünyanın en mutlu insanı yapabilirdi."
Birlikte hiç resim çektirmemiştik. Bir sürü şey gibi bunu da yapamadık nedense; bir türlü olmadı. Bir koşuşma, durmadan bir şeylerle uğraşma... Neden koşuyorduk, acelemiz neydi?