Özlüyorum , gün geçtikçe daha fazla özlüyorum. Ekrandan dokunuyorum bazen dudaklarına , gözlerine , saçlarına. Ona dokunabildiğim zamanlar bir mucizeymiş gibi artık. Keşke dokunmayı da biriktirebilseydik, ama öyle olmuyor. Özlemek ise birikiyor , çok birikiyor , hiç durmadan birikiyor.