Ne acı Mehmed Uzun ile geç tanışmak. Ne ayıp...
Bundan iki yıl önce almıştım Mehmed uzun setini. Rafta öylece duruyor okunmasını bekliyor. Her kitap keşfedilmeyi okunmayı bekler raflarda kitaplarında yazgısı bu sanırım. Ama Mehmed uzun ile daha önce tanışmayı isterdim nedeni de aynı etnik kökeni paylaştığımız dan sanırım. Kendisi bir Kürt yazar. Zaten romanlarını Kürtçe yazıp yayın hayatına zenginlik katmış. Bu kitapta ise daha önce yaptığı söyleşi ve röportajların derlemesi. Uzun'da Dikkatimi çeken soruları cevaplandırma da -onca acı hüzün sürgün hayatı ...- oldukça nazik bir dil kullanmasının yanısıra hiç bir ideoloji kökeni yüceltmeksizin tarafsızca sorulara yaklaşımıydı. Yaşadığımız coğrafyanın getirdiği zorluklar tüm etnik kökenleri in sancılar yasaklara rağmen gösterdiği irade dik duruş bugünden bakıldığında çok değerli. Hele ki günümüzde artan milliyetçiliğe bakarsak...Çünkü zaten varoluştan bu yana var olan şiddet mekanizması bizi geriye haps etmişken, uzun edebiyata tutunmanın çıkış yolu olduğunu dile getiriyor her seferinde. Çünkü her ne olursa olsun insanlık ancak sanatla iyileşebilir. Yaşamış olduğumuz 21. asrın yeni binyılın 24. senesine girerken tanışmış oldum Uzun ile bu geç kalınmış karşılaşmaya. Ve daha geç kalmamak adına mehmet uzun ile geçireceğim bir yıl olacak.
Tezer Özlü
(10 Eylül 1942 – 18 Şubat 1986, Yaş: 43)
