Budistler insan zihninin mekanizmasının çok hızlı ya da çok yavaş giden bir saat gibi kusurlu olduğuna inanmaktadır. Zihinsel ya da ruhen ne kadar sağlıklı olduğumuza inanırsak inanalım çoğumuzun hayatı sosyal ve mesleki durumumuza odaklanarak, hastalanmamıza ve yaşlanmamıza takılarak, bir şeylerden daha fazla ve başka şeylerden daha az isteyerek, kendimizin ve başkalarının hatalarını düşünerek tükenmektedir.
Sayfa 10
Budistler zihnimizin “dukkha” yarattığına inanır: acı ya da tipik insan varlığının bir parçası olan “yetersizlik” hissi, daha fazla zevk ve daha fazla mülke yönelik sürekli istek, bazı deneyimleri çılgınca uzaklaştırmayı denerken bazı deneyimlere sarılma durumu. Herkesin ruhen hasta olduğunu söylemek keşişin bu ortak psikolojik sorunu özetleme şekliydi.
Sayfa 10
Budistler zihnimizin “dukkha” yarattığına inanır: acı ya da tipik insan varlığının bir parçası olan “yetersizlik” hissi, daha fazla zevk ve daha fazla mülke yönelik sürekli istek, bazı deneyimleri çılgınca uzaklaştırmayı denerken bazı deneyimlere sarılma durumu. Herkesin ruhen hasta olduğunu söylemek keşişin bu ortak psikolojik sorunu özetleme şekliydi.
Sayfa 10
“İnsanlar Budist uygulamasında arzulardan özgür olmanın amaçlandığını ve bu nedenle hiçbir şey istemememiz gerektiğini düşünürler. Tamamen pasif olacağımızı ya da hiçbir şey yapmayan bir tür zombi olmaya uğraştığımızı zannederler. Bu kökten yanlış anlayıştır çünkü
a) çalışmak, acı çekmek anlamına gelmez ve
b) huzur, hareketsizlik demek değildir. Bir “Huzurlu olmak istiyorum” diye düşündüğümüzde sahilden başka şeyler düşünürüz çünkü aynı anda hem son derece huzurlu hem de çok çalışıyor olabilirsiniz. Bunlar birbirlerine zıt şeyler değildir.”
Sayfa 18