Gözümden örtüyü çekip almış gibiydi. Sanki gözlerim dünyaya ilk kez açılmıştı.
MetisKitabı okuyor
O benim gözlerimi hayata, belleğime çakılı kalmış geçmişimdeki, çocukluğumdaki olaylara açtı. Gizli kalmış anılarımı, yüzümle bedenimin bilinmedik yönlerini ortaya çıkardı; onların farkında olmamı, onları anlamamı, ilk kez görmemi sağladı.
MetisKitabı okuyor
"Herkes bir gün ölecek Firdevs. Sen de, ben de. Önemli olan ölene kadar nasıl yaşayacağımız."
MetisKitabı okuyor
O güne kadar kimse beni kendinden üstün tutmamıştı.
MetisKitabı okuyor
Gözlerimin önünde yeni bir dünya açılıyordu; benim için daha önceleri var olmayan bir dünya. Belki hep oradaydı, hep var olmuştu, ama ben onu hiç görmemiştim; hep orada olduğunu fark etmemiştim. Bütün bu yıllar boyunca nasıl da kör kalmıştım?
MetisKitabı okuyor
O iyi kız ama dünya kötülüklerle dolu.
MetisKitabı okuyor
Hayat felsefem bu cümle benim.
"Şöyle yapsaydım, böyle yapsaydım demeyi bırak. Şimdi ne yapacaksın, onu söyle!"
MetisKitabı okuyor
Umudumu bir yitirip bir kazanıyordum.
MetisKitabı okuyor
Müdire yaşamımda hiç işitmediğim kadar yüksek bir sesle yeniden bağırdı: "Velin nerede?"
Salonu derin bir sessizlik kaplamıştı, adeta uğultulu bir sessizlikti bu.
MetisKitabı okuyor
Yanına gitmek, elini tutmak isterdim...
MetisKitabı okuyor