Sözlerim yine beni ele veriyor
Dokunuşu yeter o da bunu biliyor
Yere göğe sığmıyor, ateş ediyor
Küllüğe izmaritler sığmıyor diyorum.
Nasılsın diyor..
dağlarımdan ölümsü öyküler getirdim sana.
çünkü
yalnız ölüme çarpıyor yüreğim
yaşam sığmıyor ona
yalnız ölümler, ölümler, ölümler toplayışım bundan.
-hem bir tek buna yetiyor anıtlaşan kalbimin gücü-
gittiğim her kentten ölümler
adımladığım her sokaktan,
-bir sürgün yabancılığıyla adımladığım...-
sonra dağlarımdan,
dağlarımdan ölümler toplayışım
Havanın dumanlı
Vaktin dar olduğu bir zamanda
Bu sözü , bir gül gibi bıraktın yüreğime:
“İçim, içime sığmıyor !”
Şimdi sana dairim
Ölesiye tutkulu
Ölesiye şairim
"Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun?
Gökte yıldızın kalmıyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor... "
ŞÜKRÜ ERBAŞ
Nurullah Genç
havanın dumanlı
vaktin dar olduğu bir zamanda
bu sözü bir gül gibi bıraktın yüreğime:
“İçim içime sığmıyor!”
şimdi sana dâirim
ölesiye tutkulu
ölesiye şâirim
Hani derler ya insanlar hissettikleri yaştadır diye ben kendimi herhangi bir yaşa sığdıramıyorum.
Bedenimle düşüncelerim aynı yaşa sığmıyor.
“Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun? Gökte yıldızın kalmıyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor.”
Şükrü Erbaş