Her gün seninle
İlk defa seninle bütünlendim, anlıyor musun
Anladım yaşadığımı her nefes alışta
Seninle geçtim bütün zamanlardan
Seninle var oldum
Eridim seninle bir sonsuz çalkanışta.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Seversin bakarsın.
Şu anda burada mısın yanımda?
Beni anlıyor musun?
Öyleyse gözlerinde ki boşluk ne?
Sus söyleme
Sen de kalsın
Ben de kalsın
Gün gelir
Seversin bakarsın....
Haziran 
Hanife Çıta
unut demek kolay gel bana sor bir de,
unutamıyorum işte unutamıyorum,
bir şey var şuramda beni kahreden,
şuramda tam yüreğimin üstünde,
çakılı duran bir şey var,
elimde değil söküp atamıyorum.
dalıp dalıp gidiyor gözlerim derinlere,
kimi görsem biraz sana benziyor,
seni hatırlatıyor şu bulut, şu gökyüzü,
şu kayalıkları döven deniz,
şu hüzünlü
Ne dedimse inanma
Seni değil, kendimi kandırıyorum ben
Sen istediğin kadar varlığın ta kendisi ol.
Ölümsüzlüğün ta kendisi
Ben günden güne yok olmaktayım.
Bütün ışıkları kaldırıp attım bir yana anlıyor musun ?
Gökyüzü güneş olsa
Sensiz karanlıktayım
Ümit Yaşar Oğuzcan
—Gözlerinden,
Gözlerinden öperim.
Bir umudum sende,
Anlıyor musun?
Ahmed Arif
Senin Korkularını Benim İnceliğimi
Ayrılık ne biliyor musun?
Ne araya yolların girmesi
Ne kapanan kapılar
Ne yıldız kayması gecede, ne güz
Ne ceplerde tren tarifesi
Ne de turna katarı gökte
İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık!
İpi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini
Birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine
Ardında dünyalar ışıyan camlar dururken
Duvarlara