184 syf.
·
Puan vermedi
Umut ile, sevda ile, düş ile Dayan rüsva etme beni. (öyle güzelsin ki)
...
Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.
Gör, nasıl yeniden yaratılırım,
Namuslu, genç ellerinle.
Kızlarım,
Oğullarım var gelecekte,
Her biri vazgeçilmez cihan parçası.
Kaç bin yıllık hasretimin koncası,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anlıyor musun?” 
Ahmed Arif 
Hasretinden Prangalar Eskittim
Selim Pusat Muhakemesi!!!
- Bir erkek, «Izdırap çekiyorum; sen de beni seviyor musun?» diye ağlıyor, bir kadın da buna «Sus, sus, ben de ızdırap çekiyorum!» diye cevap veriyordu....
Kitap bu şekilde bitiyor... Türk Edebiyatının ilk postmodern romanı olarak kabul ediliyor ve bunu tam anlamıyla hakkettiğini düşünüyorum.
Kitabın ana karakteri Selim Pusat aslında 
Hüseyin Nihal Atsız 'ın
