Yağmur sonrası hüznün kokusu sinmiş ruhuna. Ölüm soğukluğundaki bakışların karışıyor şehrin kuytu karanlığına. Kararmaya yüz tutmuş kalbin be adam. Şiir değil, ölüm kusuyor gözlerin. Ruhu çürümüş diri bedenler arasında nasıl da yürüyorsun hiçbirine çarpmadan
Söylesene adam
Ölüme gülümseyerek nereye gidiyorsun?
Mezarlıklar sinmiş üstüne ruhumdan
Artık sen de ölüm kokuyorsun..
-Merve
2015