Yaralarım aşktandır şiiriyle tüm yaralarını, olabildiğince çıplaklığıyla imgelerle bezemiş şair furuğ. "Şiir benim tanrımdır." diyerek ruhunu, varlığını şiire adadığını ifade etmiştir. Bu adanmışlıkla şiirle yaralarını sarmaya çalışmıştır. Zira "kadın"olmanın yasamak için başlı başına bir sorun olduğu cografyada ve kısacık hayatının denk geldiği baskıcı dönemde binbir türlü yara almıştı. Şiirlerinde bu yara lardan söz etmiş, ne yaralarından utanmış ne de bu yaraları açanlardan korkmuştur. şiirinde kadın cinselliğini, aşkını, hazzını en gerçekçi şekilde, hissettiği gibi işlemiş, erotik imgelerden kaçınmamıştır. Işte bu cesur tavrı, kendini dönemin aydınlarından sayanlar da dâhil olmak üzere acımasızca eleştirilmiştir. Eleştiriden ötede bir karalamadır bu. Doğrusu, kadının şiir yazmasını bile hazmedemeyen zihniyeti furuğ şiirleriyle sarsıntıya uğratmış, erkek egemen edebiyat dünyasında erkeklerin arasında sıkışıp onaylarını almak yerine masanın üzerine çıkarak varlığını göstermiştir.
Her şiirinde kendi yaralarıma merhem aradığım, her şiirinde direnişin, umudun, cesaretin ışığını bulduğum anlar hediye etmiş oluyor Şair Furuğ. 33 yıllık yaşamının sonunu ise yarım kalan Inanalım Soğuk Mevsimin Başlangıcına isimli kitabında adeta öngörüyor ya
Yeryüzü Ayetleri ile tanışmıştım kaleminle.
Biliyordum yolumuzun bir gün yine kesişeceğini. O gün bugün, o kitap bu kitapmış. Her ne kadar aşk ve aşkın dışında kalan birçok konudan yaralı olsak da...
Sahi, aşktan mıydı yaraların?
Ne çok yaran vardı anlatsan ömrünün yetmeyeceği...
"Gerçi otuz iki yaşında olmak demek, yaşamdan payına
