"Moskof", eski tarih kitaplarımızda "Moskulu" diye anılan mücerret Rus tipinin tiksinme edalı ismi...
Bu kelimenin Türk ruhuna göre anlamını kuzuya aşılayacak olursanız, hatırına, dişleri kan içinde kurt gelir. Piliç sansarı, geyik de yılanı hatırlatır.
İsmine "tabiat" dedikleri şu hilkat tablosuna bakınız: Orada herşey, dağıldığı sayısız nev'iyetler içinde, yakınlık ve uzaklık, eşlik ve aykırılık olarak iki ana kadroda... Bu kadrolar, madde değil, mana sınıflarıdır ve hilkatin "eşya zıtlarıyle belirir" kanununu dile getiricidir. Gece ve gündüz, ak ve kara, su ve ateş...
İşte, tabiatta herşey, hususiyle keskin bir nitelik ve kişilik gösteren her varlık, yakınlarına dost ve uzaklarına düşman iki grup temsil ederken, bunların zat ve sıfatları da sonu gelmez ve mutlak manada barış kabul etmez bir muharebe içindedir. Dünya budur, böyle kurulmuştur ve böyle gidecektir.
Ahmet Erhan yine bir ben.
"Ve şimdi gece, iki kişilik bu yalnızlık bize artık yeter de artar bile"
Yazmadığım ne bıraktım Ahmet Erhan'a dair bilmiyorum ama ben yine yazarım onu sayfalarca hele bir de zamanlardan geceyse.
Ahmet Erhan'a iki özür borcum var. Senelerdir bıkmadan usanmadan dinlediğim
