şiirden
@siirdenyasamlar
İnsanın şiire inanası geliyor..
#100809856
Lisans
460 reader point
Joined on June 2018
gör ki payıma çığlıklar düşmüş ve kül geceleri..
yok, gitme!
gitme, sen gidince sevmek yüreğimde düğümleniyor özlemeyi yutkunuyorum
sonra pencerene ürkek kuşlar konuyor
şu gök var ya şu gök, birden üstüme çöküyor
yok, gitme
gitme aç göğsünü ısınıp kalayım öyle
çocukluğuma dokunsan öksüz çıkarım..
Reader Follow Recommendations
şimdi sokaklardayım
sokaklarda... içimin sokaklarına adın yürüdü
adın satırbaşlarında ayrılıkların
oysa ben bu geceyi bilmiyorum, yolları bilmiyorum unutmayı hiç;
şimdi sokaklar bile esniyor uyumayı bilmiyorum.
sonra geceye şiirler okudum..
tütünü türküye banar da içer..
yürüyüp gittim
yüzüme yalana bir sevinç iliştirdim..
bir dal kırılır apansız. birileri düşer yağmurlara... yağmurlara zamansız...
belki ağzının kıyısı kansız
yarım kalır türküsü;
dağılır, yiter sesi
anlatılır rüzgarlara öyküsü...
sonra bir susamışlık oldum gitgide ağlamışlık, kanamışlık birdenbire
artık bütün sularda bir susuzluğum
yankısı yok sesimin caddelerde
gül kokuludur gözleriyle gözlerime dokunur..
ben nereye gitsem biraz senden gelirim ardımdan kuşlar ve uykular gelir..
görüyor musun adınla başlıyor her şey
karın eriyişi, yağmurun dirilişi
özlemenin ilk harfi, gücün hecelenişi
adınla!
adınla her şey: şarabın dökülüşü, sesimin eskimeyişi..
ne yana dönse yüzümü o ufka çeviririm..
onu
ateşlerin içinden bastım bağrıma
üzüm suyu damıtır gibi
sarar gibi ağrısını ışık kanatlı bir güvercinin..
Şarkı söyler, rüzgar giyerdik akşamları.
masamızda hep ucu kırık bir karanfil dururdu; yaralarımızı sarardık..