Pollyanna’ya Mektuplar
I.
Sevgili Pollyanna,
Sen bu mektubu okurken
Soğuk bir doğu sokağında,
Acılarla yüklü bir faytonla dolaşıyor olacağım
Atların boynunda ziller ve pembe orlondan püsküller
Şaklayan kırbaç ve gıcırdayan tekerlekler.
Kömürümüz bitti tam kışın ortasında
Toz hatıra ve talaş bastık sobaya
Üşüse böyle yapardı mutlaka hazreti İsa
YAHYÂ KEMAL'E DAİR
ITRÎ’nin notayla, Sinan’ın taşla yaptığını kelime ile yapan insana Yahyâ Kemal derler.
Yahyâ Kemal, birçok büyük şairlere ilham kaynağı olmuş olan iki devrin nostalji içinde ömrünü tüketmiş ve şiirini örmüş adamdır. Zaman içinde nostalji, mekân içinde nostalji: Ya bugünün burukluğu ve çoraklığı içinde eski akın ve fetih
Eski sevgililer
Unutmak gerek bilirsin
Unutursun da
Bazen hatırlarsın
Üzülürsün de
Hatirlamamak gerek bilirsin
Hatirlamazsinda
Bazen hatırlarsın
Yazamadın Bir Şiir
Başlamak bir şiire
Yazmak, anlatmak
Karanlık, dar bir sokakta
Dizlerimin üzerine çöküp
Gözyaşlarım, yağmura
Karışırken
Ay gökyüzünde
Beni seyrederken
Vladimir Vladimiroviç Mayakovski
Son şiire karşı:
Böyle bir çağda
ağırlaşıyor sorunları
kalemin,
iyi ama, gösterin bana
sizi ey zavallı
hortlaklar sürüsü, hadi