21.00 - 22.00 saatleri arasında yazdığı şiirleri Piraye'ye adamıştı Nazım Hikmet Ran..
"Yine 21:00 oldu saat ve yine ben zihninin bir köşesinde kalemine kelime olabiliyor muyum?
Ruhundan kağıda damlayan hala ben miyim?"
Niçin sevmekten yana, yoksunluktan yana şiir yazarım'?
Niçin bu ayıplarım, bilmemezlikten öte gidişlerim'?
Pembe aklığına belenişi dizelerimin, çocuk seslerinde
Ya da yağız atların yelesinde akışı anılarımın
Hiçbiri seninçin değildir ki?
Nerden bilirdik, çalışmaktan
Kocayacağını sevgililerin,
Yaşamanın güzelliği kadar
Hoyratlığını, bezginliğini. ..
Biz kaldık, koyup gitti bahar.
Her şeyi nerden bilirdik.
Biz buğday tarlalarında buğday,
Ağu yeşili bahçelerde ot,
Trenlerde düdük sesiydik.
Yıldızlara çobandık, değirmenlere su,
Bozkırlara bı,ılut gölgesiydik.