Kurbanı oldum bir hiçin,
Görmem yüzünü sevincin...
Niçin güzel yărim , niçin
Seni benden ayırdılar?
Yine seni düşünmekle geçer zamanım. . .
Bu kimsesiz... Bu mahzun kış gecelerinde...
Feride,
Şimdi yanaş kıyılarıma bir vapur gibi;
Çarpıp durayım güvertelerde gözlerine...
(Beni böyle eller,
beni yollar, beni yeller,
kelepçeler, hücreler beni
alıp gitmeye,
inan ki Feride inan,
aşk, önce !)
Sayfa 31
Artık gözümü kırpmadan vurabilirim kendimi de ; vurabilirim kendimi bir usturanın katil çeliğiyle. ya da o paslı tüfekle 24. 00 sonrası... Bir namlunun ansızın dağıtacağı beynimi bırabilirim bulvarda aç gezinen itlere ; ardımdan kan... Kan koksun gece !
( Bilirim cesedimin üstünde bir dal kılır, bir yaprak hışırdar yine; orda '' kime ne '' sin
sen; alıp gidensin kendini kendinle...)
Sayfa 79
Her deniz bir martı, her ömür bir tufan, her rüya bir uyku, her nota bir şarkı, her mezar bir ölüm, her güneş doğacak bir kuytuluk bulur ya kendine , bulur ya ;
ben
senden
başka
sen
bulamam...
B u l a m a m !
Sayfa 87
Sonra geceye şiirler okudum, bitti
bitmedin !
Sayfa 41