Kubbesinde yitirdim zaman duygularımı,
Akşam mıdır, gece midir, sabah mıdır gözlerin?
Ruhumu baştan başa acılarla dokuyan,
Beynimi kurşunlayan silah mıdır gözlerin?
Derdimi ağlayacak kadar hüzün biliyorum,
istesem ana dilim gibi saatlerce susabiliyorum
'hiiç öylesine aradım' cümlesindeki gizli özlemi şıp diye bulabiliyorum
böyle durumlarda en çok Graham Bell'e sövüyorum.