Millie birinci kitaptan sonra, sosyetik kadınlar arasında "Kadınların dostu, şiddete uğrayan kadınların koruyucusu" namını kazanmış. Aynı zamanda, üniversiteye kaydolmuş ve artık maddi sorunları daha sık yaşadığı için, minicik bir eve çıkmış. Bu evde, onu sürekli takip eden birisini hissediyor ve bu konudan oldukça rahatsız. Çıktığı ev de zaten muhit olarak berbat bir yerde, o nedenle pek şaşırtıcı değil.
Bu evden kurtulmak isterken, Wendy ile ve onun eşi ile tanışıyor. Aslında, tam olarak Wendy ile değil. Hatta tam olarak eşiyle de değil :) Eheheh.
Neyse, bu evin bir kuralı var: o da, çok hasta olan Wendy'nin odasına girmemek, onunla konuşmamak.
Millie, tabii ki bu kuralı yıkıp geçiyor.
Brock karakteri beni buhranlara soksa da, sürekli evime taşın evime taşın diye Millie'yi çileden çıkarsa da bence tatlı bir karakterdi, biraz korkaktı sadece, sorun oydu. Niye adamı o kadar eleştirdiniz :D
Birinci kitabı mı, bu kitabı mı daha çok beğendim, bilemedim. Ama DÜNYADAKİ TÜM KÖTÜLÜKLER DE MILLIE'NIN BAŞINA MI GELİR BE ABİ diyerek incelememi sonlandırıyorum efenim. Polisiye seviyorsanız, gerilim seviyorsanız - bu kitapta pek gerilmeyeceksiniz gerçi - bu kitabı seveceğinizi düşünüyorum.
