Yalnızım. Yalnızım çünkü insanlara neye ihtiyacım olduğunu ya da ne istediğimi söylemiyorum ve sonra kendileri anlamadıklarında da kırılıyorum.
Biliyorsun Theo, kabullenmesi en zor şeylerden biri, en çok ihtiyacımız olduğu zaman sevilmemiş olduğumuzdur. Sevilmemiş olmanın acısı berbat bir histir.
Henüz yokken bir adımız,
Yaşamak isteyip istemediğimizi sormadı bize hiç kimse.
Şimdi büyük şehri yapayalnız dolaşıyorum
Oturma odasından kapıya, pencereye bakarken
Yine bir şey bekliyorum...
Okur Takip Önerileri
Daha güzel yaşamlara duyulan özlem ve bekleyişi onlarla birlikte gömüyoruz. Daha güzel yaşam diye bir şey yok. Daha güzel yaşamlar ötelerde değil. Daha güzel yaşam başka biçimde değil. Güzel yaşam burada. Taksim Alanı'nda. Turşu, pilav, simit, çiçek, kartpostal satan, ayakkabı boyayan siyah kalabalık içinde...
Hiç düşündünüz mü? Ölen bir insanı gerçekten bir kez daha görebilir misiniz? Ölen bir okula gidebilir misiniz? Ölen bir evde uyuyabilir misiniz? O yıllar öldü. O yılları bize öldürecek biçimde yaşattılar.