“Bana kalırsa asıl enayilik, memnuniyet parmaklarının ucundayken ve tek yapılması gereken bakış açısını değiştirmekken kişinin, hayatının tamamını kendi kendine kurduğu bir tatminsizlik hali içinde geçirmesidir. Az ile memnun olabilmek bir kusur değil lütuftur. Tabii, eğer amacınız memnuniyet duymaksa. Yok, eğer peşinde olduğunuz memnuniyetten öte bir şeyse o daha arzulanası şeyin ne olduğunu da (hayretler içerisinde) bilmek isterim. Uğruna doyumu feda etmeye değecek şeyin ne olduğunu sormak isterim. “