Buradan bütün insanlığa seslenmeliyiz, bir tek yazar hapiste kalmayıncaya kadar uğraşmalıyız. Hiçbir söz ustası hiçbir şey için baskı altında tutulmamalıdır; burada rejim, şu bu dinlemeden önce önce sözün özgürlüğü için savaşmalıyız; insanlığa özgür olmadığımızı anlatmalıyız.
Partiler de sırtlarını ister istemez bu ağalara dayamışlardır. Türkiye’deki meclise birçok ağa giriyor. Çatlasan da patlasan da Türkiye’nin bugünkü durumu bu. Bugünlerde Türkiye politikası bu ağaların elinde.
Açıkçası okuduğum en kötü OT Dergisi’ydi diyebilirim. Eski yazarları- Emrah Serbes, Hakan Günday, Murat Menteş, derginin snaırım kurucusu Dündar Hızal, Ertuğrul Mavioğlu-uzun zamandır yok. Her şey gibi edebiyat dergileri de derinliğini yitirdi sanırım
Turancıyız, diyorlar… Gözlerini Altaylardan ayırmayan mı, bir hayale doğru koşan mı, yoksa Anadolu insanının derdini kendine dert edinen mi vatan haini?