14 öyküden oluşan bir kitap. Öykülerin çoğu Dostoyevski’nin henüz büyük yazar olma yolundayken yazdıklarından oluşuyor. İçlerinden Uysal Kız öyküsünü daha önce okumuş ve çok beğenmiştim. Dostoyevski yine bildiğimiz gibi kendi evreninden bize bakıyor, bizi anlatıyor; hoş, derinlikli, insan davranışlarına ve ruhuna ışık tutan öyküler. Gogol’a nazire yapan mizahi anlayışını da bazı öykülere yansıtmış. Ama ben Dostoyevski’nin depresif halini yansıttığı romanlarını daha çok seviyorum. Çatı katında, küçük bir odada kendini ve hayatı sorgulayan, kendini toplumdan soyutlayan, yabancılık hisseden, aç biilaç karakterlerin olduğu romanlarını.
