Câhız diyor ki:
Kitap, ilim ile dolu bir kaptır.Zarâfetle dolu bir zarftır.Kitap en tatlı mal ve zâhire, en lâtif nüzhetgâh, en şerefli meşgûliyet, en güzel iş, en sâdık dosttur.
Beni en çok anlatamamak yordu.Herkes bu kadar konuşurken kime, ne anlatabilirdim zaten?Herkes birbirinden gitgide uzaklaşırken, kimin yanına sokulup huzur bulabilirdim?
Bu sorulara en son "sen" diye cevap vermiştim.
Ben, yine bilememiştim...
Kendini nimetten sayan densizin biri bir gün katırları güden yaşlı teyzeyle alay etmek ister ve der ki: " Bonjur eşekler anası! "
Köylü teyze cevabı yapıştırır: "Bonjur yavrum! "
Olay şairane biçimde anlatılıyor kitapta aslında ama ben aklımda kaldığı şekliyle özetledim...Kitabı okudu