Bosna’da yaşanan soykırımın binlerce mağdurundan yalnızca birisinin hikayesini anlatan bu romanı okurken , insan olmaktan utandım. Acaba o günlerde 11 Temmuz 1995’ te ben ne yapıyordum diye kendime sordum. Unutulmaması gereken bir hayat dersi Srebrenitsa, hepimiz için.
Ben AmirSinan Akyüz · Alfa Yayıncılık · 2023642 okunma
Allah’a şükürler olsun ki kocanın boyu posu var, işi gücü var, altında bir arabası var... Daha ne olsun? Hiç kusura bakma ama senin bok diye attığını, dışarda hap diye yutarlar. O yüzden hiç şikâyet etme!
Bazen eve arkadaşları geliyor. Büyük bir heyecanla, ‘Kim bu çocuk?’ diye sorduğumda bana ne cevap verseler beğenirsiniz? ‘Ha! O mu? İşyerinden çok sevdiğim bir arkadaşım, hatta kardeşim gibi!..’ Bok senin kardeşin! El âlemin oğlunu ben mi doğurdum ki senin kardeşin olsun? Senin kardeşin nerden oluyor?
Bunlar nasıl kızlar ya? Hangi devirde yaşıyoruz? Bu erkek bolluğunda birini bulmak bu kadar zor mu? Görüyorsun İlknur’u! Maşallah kız, İngiliz atı gibi ikinci tura döndü.
İşler bu kadar kolay bir hale gelince, önce şarkılar bozuldu, sonra şarkılar bizi bozdu. O günden beri de sevdiğimizi değil, kendimizi süsler olduk aynada.
"Bana göre her insan değerlidir. Müslümanız diye bizi öldürmeleri mi gerekiyor? Neden biraz saygı göstermek yerine, Müslüman olduğumuz için yargılıyorlar bizi? Neden olduğumuz gibi kabul etmiyorlar bizi?"