Uzun bir süre elimde süründüğünü söyleyebilirim. (Biraz benim özel hayatımdan kaynaklı) İnanılmaz zor bir dili yok ama anlaşılmayacak kalıplar, açıklayıcı olmayan birçok cümle bulunmakta. Ben hüzünlü her şeyi, hüzünlü karakterleri, hüzünlü olayları çok severim. Duygusallıkta çok hoşuma gider ama bir yere kadar... Bir süre sonra intihara meyilli karakter sizi de bıktırıyor ve "yine mi ya!" demek zorunda kalıyorsunuz. Şunu farkettim okuduğunuz her şeyi hayatınıza bir nebze de olsa etki ediyor. Kitap karakterimiz psikolojik sorunları olan, intihara meyilli bir karakter desek yeridir. Altını çizdiğim çok fazla kendimle özdeştirdiğim cümleler vardı ama dediğim gibi hüzün de bir yere kadar. İlk bölümleri fazlasıyla sevdim ama son kısımlar çok hızlıca ve geçiştirilmiş bir şekilde anlatılmıştı. Ve ne olup bittiğini çok anlayamadım bile. Okunabilecek bir kitap tavsiye ederim ama ruh halinizi buhrana boğabilir.