hayatının her gününde endişeden, sorumluluktan, görevden arı olsun istiyordu, söz konusu sorumluluk ve görev kendisi olsa dahi.
Sayfa 294
Elimin altindaki kitaplari isik toplari gibi, karanligin, hem de karanlikçilarin üstüne firlatip firlatip atasim geliyor. içimde böyle bir hirs var. Ama kimseye hirsimi açiklama cesareti bulamiyorum.
Sayfa 45
Reader Follow Recommendations
Ögrenmis oldugum seylerin hiç olmazsa bazilarini aklimda tutmaya calismalyim. Lütfen Tanrim, onlarin hepsini elimden alma.
Sayfa 304
Ögrenmek tuhaf bir olay: Ne kadar derinlere gidersem, var oldugunu bile bilmedigim seylerle karsilasiyorum. Kisa bir süre önce, her seyi - dünyadaki tüm bilgileri - ögrenebilirim gibi aptalca bir hisse kapilmistim. Simdi ise, sadece onlarin var oldugunu bilmeyi ve bir nebzesini anlayabilmeyi ümit ediyorum. Bunun için vakit var mi?
Sayfa 163
Görünüsümden, giyinisim ve hareketlerimden, basardiklarimdan ve bana verilen degerden hosnut degildim. Ama içimde ne cok enerji vardi; günün birinde yaksikli ve akilli, ustun ve etkileyici biri olacagim konusunda ne güçlü bir inanç, yeni insanlar ve durumlarla karsilasmak için ne büyük beklentiler tasiyordum. Beni hüzünlendiren bu mu? O zamanlar benligimi dolduran ve hayati, asla ve asla gerceklesemeyecek bir vaade donustüren o hirs ve inanç mi? .... Bu hüzün, hüzün dedigimiz seyin ta kendisi midir yoksa? Anilardaki mutluluk bir durumdan degil, gerceklesmemis bir vaadden kaynaklandig için, gecmise bakarken güzel anilarimizin dagildigini görup de kapildigimiz hüzun mudur bu?
Sayfa 35
