Ya o efendi olacaktı ya da birileri onun efendisi... Acımak, merhamet etmek, zayıflıktı. Vahşi hayatta merhamet diye bir şey yoktu. Ya sen öldürürsün ya da seni öldürürler, ya sen yersin ya da seni yerler. Merhamet, korku sanılırdı ve bu yanlış anlama, ölüm getirirdi. Merhamet, daha nazik iklimlere has bir şeydi.
Değişim, kişi başka insanlar arasındayken oluşur. Değişimi başkalarının gözlerinde görebildiğimiz zaman bize gerçek görünür.
Yapmış olduğunuz bütün kötü şeyleri bir başkasına itiraf etmek de, her şeyin kontrolden çıktığı anların farkına varmak için çok iyi bir yoldur.
Reader Follow Recommendations
Sen, bilgiyle yatıp bilgiyle kalkmak zorundasın.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Diğer pek çok şeyin yanında, insanların davranışları karşısında aklı karışan, korkuya kapılan, hatta hasta olan ilk kişinin sen olmadığını anlayacaksın o zaman. Bu konuda hiç de yalnız değilsin. Heyecan ve dürtüyle öğrenmek isteyeceksin. Aynı senin şimdiki durumunda, pek çok, pek çok insan ahlaksal ve ruhsal sorunlarla karşılaşmış. Ne mutlu ki, bazıları bu sorunları yazmışlar. Onlardan öğreneceksin bunları; eğer istersen. Aynı biçimde, bir gün senin önereceğin bazı şeyleri başka birinin gelip senden öğrenmesi gibi. Ne güzel bir düzen bu, sırayla, karşılıklı. Ve, eğitim de değil bu. Tarih bu. Şiir bu.