Ve sonra biri çıkar gelir;
“Ben senin çektiğin acıların mükâfatıyım,çok daralmışsın duydum ,beni sana Allah gönderdi.ben senin kabul olmuş duanım” der gibi .
Sen gibi🖤
Bazen karanlığın aydınlığa hiç dönememesini isteyecek kadar bencilleşiyorum ağlayasım geliyor durup dururken boşluğa bakıp bakıp duruyorum karanlığa çekiliyorum ya da büyük bir bataklığın ortasındayım her gün her saniye her nefes alıp verişimde birbirine giriyor göğüs kafesim kalbimle bir oluyor debeleniyorum çırpınıyorum battığım bataklıktan çıkmak için oysa her çırpınışım da daha çok dibe çekiliyorum korkuyorum ve her an boğuluyormuşum gibi ses çıkaramıyorum içimde oysa dışım içime inat fazlasıyla sakin haykırmıyor ağlamıyor gülmüyor ve ben en çok bu hallerimden korkuyorum...
Sinem*