Yazar kitap sunumunu “Aranızda annem gün boyu ne düşünür, camdan bakan şu teyze, parkta oturup iş makinası seyreden o amca, yan yana camiden dönen şu adamlar ne düşünür, duraktaki insanlar durdukları yerde birbirlerine baka baka ne geçirirler akıllarından diye merak edenler varsa alıp okuyabilir. Sağlıksız şekilde kurulan ‘aile’ kurumunun her bir bireyin hayatını nasıl ipotek altına aldığını ve nasıl felçli hale getirdiğini bir kez daha görmek, her insanın içinde dünyalar, dünyalar, dünyalar var olduğunu hatırlamak, bir roman kahramanının yükünü omuzlarından almak ve biraz daha sıradanlaşmak için okuyabilirsiniz bu romanı.” diyerek yapıyor, bu denilenlerin üstüne ne eklesem eksik kalacaktır. Sosyal medyaki özgün paylaşımlarıyla tanıdığım Şermin Yaşar’ın kaleme aldığı bu ilk romanını sıcak ve bir çırpıda okunacak akıcılıkta buldum. Yazarın yanlış zannedileni haklı çıkarmadaki başarısı da etkileyici. Duygusal modum okuma boyunca açıktı . Sevdim, tavsiye edilir.
Kovrin...
Çehov'un delilik ve dâhilik arasındaki çizgiyi en uç noktalarıyla böylesine kısacık ve muazzam bir akışla sunması eseri okuyanın aklında kalıcı bir etkisi olacaktır. Sıradanlaşmak nedir, sıradan bir yaşam ne demek, sıradan olmamak delilik midir, kişi sıradan bir yaşam sürerse mutlu mudur yoksa mutsuz mudur?vs. Çehov ince işçiliğiyle hikayeciliğini felsefesiyle konuşturuyor.
"Hayatım diye bildiğim zaman parçası sırasıyla zihnimin; şiirle, sosyalizmle, İslamiyet'le meşgul olduğu bir zaman parçasıydı."/Waldo Sen Neden Burada Değilsin?, sy,112
İsmet Özel'in şiirle olan bağı henüz on yaşında iken perçinlenir. Katıldığı yarışmada birinci olur ve gazetede yayınlanır "Kış" şiiri..
"Kış
"Yapmaya/Risk almaya değer mi?" sorusuna kendi penceremden ben cevap verirsem, yaşadığımız yaşamlar risk almadan yaşamak için fazla cazip görünse de okyanusların ötesindeki zenginlikleri keşfedecek olanlar sadece ama sadece yola çıkma cesareti olanlar olabilecektir...
.
.
İçimde büyüttüğüm o çocuğa soruyorum. Ne istiyorsun? Ve cevap veriyor bana, hiç beklemeden,
_"Sıradanlaşmak istiyorum, şu dünyada sıradan kabul edilen bir şey olmak ve o bir şeyde de her şey olmak..."
.
.
Merhabalar sevgili kitap dostlarım ️ Bugün sizlere çok farklı bir eserden bahsetmek istiyorum.. Özellikle biz Bookstagramların küçücük ama zengin dünyasına güzel cümleleriyle değinen yazarımızı canı gönülden tebrik ediyorum.. Bizlerin amacı, satırlara dökülmüş her kelimeyi okumak, anlamlandırmak, aynı satırlarda farklı hisler yaşamak olan okurların vaziyetnamesi daha güzel anlatılamazdı.. Var olun sayın yazarım
.
.
Eserimizi okurken yazarımızla sohbet havasında bir atmosferi yakalıyor, toplumsal konularda bu işte bir DÜZLÜK var deme ihtiyacı duyuyor, her başlık altında yepyeni bir konunun içinde buluyorsunuz kendinizi.. Vaziyetin şiiri ile yorumuma son noktayı koyuyor, hepinize şimdiden keyifli okumalar diliyorum. Kitapla kalın
.
.
VAZİYETİN ŞİİRİ
Başlarken vaziyetin şiirine, bir umman takıldı yine zihnime.
Derin ki derin denizleri, sığ mı sığ sahilleri olan bir bütünlükte.
Fareyi file galip kılan, tavşandan şapka çıkaran...
Yumurta mi tavuktan yoksa tavuk mu yumurtadan
meselesine noktayı koyan...
Okuduğum en farklı tarzdı..Her öykü yarım bırakılmış ama bırakıldığı nokta en heyecanlı en merak uyandıran kısmı..Bence bu aşamaya kadar kurguyu yapan yazar devamını da okuyucunun kurgusuna bırakmış..Ama ben hep hikayelerin devamını bekledim kitap sonuna kadar..Gerçi kitap hikayelerin içeriğinden çok okuma fikri, ilgisi, erkek okur ve kadın okurun incelemesi üzerine..Okumak üzerine çok güzel notları var yazarın..Ben kitabın sonuna ayrı ayılıp bayıldım..’siz her öykünün bir başı ve sonu olması gerektiğine mi inanıyorsunuz?’ lafı bence yazarın stilinin açıklaması olmuş..Klasik sonlardan kaçmış bence yazar ve en iyisini yapmış..Yine kitabın sonunda çok beğendiğim ve katıldığım bir kısmı da eklemek istedim ‘bütün öykülerin ana fikrinin iki çehresi vardır:hayatın devamı;ölümün kaçınılmazlığı.’ Sıradanlaşmak yerine belirsizliği tercih edenlerden biri olarak bu kitabı da kütüphanemin en güzide yerinde saklayacağım ve ileride tekrar aynı zevkle okuyacağım..
Hakan Günday ile Az adlı kitabıyla tanıstım yıllar evvel ve unutulmaz olay örgüsüyle hala hatıramda olan kitaptır.Ardından Piç,Malafa,Daha,Azil kitapları okudum.Kinyas ve Kayra ise uzun zamandır aklımda olmasına ragmen okumak bu ay kısmet oldu.Elime ilk aldıgımda 531 sayfalık bu kitabın puntolarınında kücüklülüğünü görünce tırstım önce okudukça kitapta o merak uyandıran anlatım sonuna kadar devam etti ve ben rahatlıkla bitirdim kitabımı.
Kitap 3 bölümden oluşmakta.
1.Bölüm_Kinyas,Kayra ve Hayat
2.Bölüm_Kayra'nın Yolu
3.Bölüm_Kinyas'ın Yolu
Kayra ve Kinyas zihinlerini boşaltıp zihin ölümünü gercekleştirmek hayaliyle yaşamıs iki arkadaş.8 yıl boyunca ailelerini bırakmıs ve birlikte bataklıga dogru sürünmektedirler.Kayra, kendini dünya üzerinde yaşayan tek canlı olarak gören insan,her seyi bildigini iddia eden ve ölümü isteyen.Arkadaşı Kinyas'ı Kayra'dan ayıran fark nedir?
Kitap uzerine yazacak pek çok cumlem var ama kitabın bende hissettirdiklerine daha fazla yer vermek istiyorum bu yorumumda.Begendim ve evet bu tarzda okumayı seven arkadaşlarıma tavsiye ederim.Kinyas ve Kayra olmak , o kimlikleri bırakıp gercek kimliklerine dönebilmek ,sıradanlaşmak onlar icin kolay olmadı.Hasta olarak kabul edersek bu ikisini kim iyileşti geriye kim kaldı?Hadi bundan sonrası siz okuyucu arkadaşlara kalsın.
