Tarkovski Eyes Wide Shut filmini izleseydi ne hissederdi?
Sinemanın en önemli koşulluluklarından biri, sinemasal imgenin, görülebilir ve duyulabilir dünyanın fiili ve doğal biçimleri halinde tecessüm etmesidir. Sinemada betimleme doğalcı olmak zorundadır.
...
Peki o zaman yönetmenin hayal gücü ne olacak? İç dünyamızda olup bitenler? Gece ve 'gündüz gördüğümüz bütün o düşler?
...
Beyazperdeye yansıtılan 'düş'ün, hayatta görünür, doğal bir karşılığı olmalıdır.
...
Öyleyse yapılması gereken nedir? Öncelikle, karakterin ne düş gördüğünün bilinmesi gerekir. Düşün ardında yatan gerçek, olgusal sebepleri tam olarak bilmek gerekir.
...
Ve bunların, sis perdeleri, vb. gibi sözümona birtakım kurnazlıklara başvurmadan, olanca açık seçikliğiyle, eksiksiz bir biçimde beyazperdeye yansıtılması gerekir. İyi ama düşlerin özellikleri ne olacaktır: bulanık, belirginlikten uzak, gerçek dışı gibi oluşları? Benim bu soruya verebileceğim cevap, sinemada düşlerin 'bulanıklık', 'anlatılamaz olma' gibi özelliklerinin, hiçbir şekilde belirgin olmayan görüntüler anlamına gelmediğidir.
"Doğruyu söylemek gerekirse askerler biz sivillerden çok daha düşkün oluyorlar bahçeye , çiçeğe. En kurak kente gitsen bile, kışlalar hep yeşildir, mutlaka ağaç dikerler."
Bu genç beyinler, bu tutkulu kişilikler doğru bir yöne kanalize edilebilseydi ülkeye ne kadar yararlı olurlardı
Sayfa 84Kitabı okudu
İnancın ne kadar yıkıcı bir silah olabileceğini bir kez daha görüyorum.
Sayfa 84Kitabı okudu
Bütün bütün eşyaların bir anısı vardır.
Sayfa 33Kitabı okudu
İnsanın başına her türlü felaket gelebilir ama en kötüsü bu felakete kendisinin neden olması
Sayfa 66Kitabı okudu
Adımlarına dikkat et, vazgeçilmez değilsin.
Öyle ya, ibnelerden çocuklar bile korkmaz.
Bir an önce buradan kaçmak, bu tuhaf insanlardan uzaklaşmak istiyorum.
"Yaşam ağlamaya değmeyecek kadar saçmadır." Diyordu; haklısın diyerek boynuna sarılıp ağlamaya devam ettim.