Hayat sadece geriye doğru anlaşılabilir,
İleriye doğru yaşanmak zorundadır .
Soren Kierkegaard
Xwedê û wext xelet hatiye xetimkirin
Fermo janya êdî tu dikarî xwe bikujî!
Gün batımı kelebekler yaslanır yalancı bir güneşe
Ve en uzak ses çınlar kulağımda
Suskun yertaze uğultusunda toprak
Depremlerini dinler bir baş, iki ayak, iki elin
Bir de yalnız atan kalbin
Bir sözcüğün son harfi olmaya
Gücü yetenin
Ve bir tutam ıslak yahut terli saçı
Avucunda tutanın
Ayak uçları en ıssız ormanların derinliğinde çıplak gezenin
Henüz kalkmamış tabutunda sıcak bir güneş parıltısı özlemi çekenindir
Gözlerin
Yolun başında olan ruh sevgisini dünya üzerindeki tek bir noktaya sabitlemiştir; güçlü insan sevgisini her yere yaymıştır; mükemmel insan ise sevgisini söndürmüştür.
St. Victorlu Hugo
Akşamın bir kokusu vardır, bilirsiniz
Yanık plastik ve kuru öksürük gibi
Bir banliyöden yalın ayak
Uzaklara düşmüş bir gölge
Kentten dönüşlerde son sokak lambasının altından uzar hüzünle bekleyen pencereye
İsli bir ses koşar avluya
Sarılmak için yorgun adımlara
Kulakta cırcır böceklerinin sesiyle
Bir kent uyur , göğe adımını atar ilk rüyalar
Sensizlik ikliminde
Bahar kesin bir bitmişlikle
Nerede başlayacağını bilmez
Kör bir at olur, koşar açmadan çiçekleri
Beyaz boşluğa dolar
"Her gün her şeyin katlanarak birbirinin yerini aldığı bu yerde duyguya yer yok. Sadece ve sadece kendiliğe yer var. Koskoca hikayelerin saniyelik görüntülere yenik düştüğü bu dünyayı reddediyorum. Çağ benim çağım degil." diyordu...