Nec si materiam nostram collegerit aetas
Post obitum, rursumque redegerit, ut sita nunc est.
Atque iterum nobis fuerint data lumina vitae,
Pertineat quidquam tamen ad nos id quoque factum
Interrupta semel cum sit repertentia nostra
Biz öldükten sonra zaman bütün maddemizi yeniden toplasa; ona bugünkü düzeninin geri verse, yeniden hayat ışığına çağırılsak, bütün bunların bizimle hiç alakası olmazdı, çünkü bellek ipliği bir kez kopmuş olurdu.
Sayfa 53 - İş kültür yayınlarıKitabı okudu
Elâ gözlüm sana meftun olalı
Benim çektiğimi bir Mevlâ bilir
Ya niçin açılmaz gülün dehanı
Gönül ne yaz bilir, ne şitâ bilir
Bilirsin ki bu dünyada büyük söylentiler büyük insanları bile yaralar; nitekim Rama da bir iftira sonucu karısı Sita'yı terk etmek zorunda kalmadı mı?
Ela gözlüm sana meftun olalı,
Benim çektiğimi bir Mevla bilir.
Yaz niçin açılmaz gülün dihanı,
Gönül ne yaz bilir,ne şita bilir...
Bir beyaz lerze, bir dumanlı uçuş,
Eşini gaib eyleyen bir kuş gibi kar
Gibi kar
Geçen eyyâm-ı nevbaharı arar...
Ey kulûbün sürûd-i şeydâsu,
Ey kebûterlerin neşideleri,
O baharın bu işte ferdâsı
Kapladı bir derin sükûta yeri
‘’Beş şey seni kandırmasın
Şems-i şita, cilve-i nisa, ülfet-i ümera, nasihat-i a'da, sükûnet-i derya," derler. Bu Osmanlıca tabirin günümüz Türkçesindeki karşılığı şöyledir: "Kışın güneşi, kadının gözyaşı, amirin iltifatı, düşmanın nasihati ve denizin sükûneti aldatıcıdır."
Sayfa 46Kitabı okudu
