Yurdum, Pir Sultandır;
O da keder ve isyandır.
Yurdum Hallacı Mansur'dur. Nazım
Hikmet'tir
Yani tepeden tırnağa isyan ve sırılsıklam
hasrettir.
Yurdum Sivas'ta yakılan şair Behçet'tir.
Sayfa 456 - Öteki Yayınevi - 2. Baskı 2018Kitabı okudu
Yansın madımak, yansın sivas
Bir ülkenin karanlığına alevler ışık tutacaksa
Arif olup altı kat ateşte yanmak
Cahil suda boğulmaktan iyidir, davan hak’sa
Biraz elek, biraz da yelken,
Gömü ve gömüt birini,
Eski bir sandık,
Ki açmamış yıllardır
Hiç bir anahtar kilidini,
Pasını teriyle pekiştiren,
Yüreği balık gibi dönen birini.
Açtı m'ola şu Sivas'ın gülü yaprağı,
Çeker bizi bu yerlerin suyu toprağı...
Bir hüzün çöküyor içine. Hüzünlenmek için türkü söylenir mi hiç? Ama hep öyle olur...
Sayfa 31 - Yapı Kredi Yayınları, “Süt Payı” öyküsü