Gözlerinin önünde bu manzara yeniden canlanan Yıldırım Bâyezid, tam bu sırada dereye doğru yaklaşan bir sürünün yanıbaşına oturan çobanını farketmemişti. Çoban O'nu her hangi bir yolcu sanmış, rahatsız etmemek için gölgelik bir yere ilişivermişti. Fakat o, kavalını çıkararak dertli dertli çalmaya başlayınca Yıldırım, derin bir uykudan uyanırcasına daldığı hayal âleminden ayrıldı. Başını çevirip de yanıbaşındaki çobanı görünce:
" — Çal çoban çal!.. Ne Ertuğrul gibi oğlun öldü, ne de Sivas gibi kalen yıkıldı!.." diye mırıldandı.
Son faşist geberene kadar mücadele devam edecek!
Faşistler için kutsal bir değer yoktur. Din bile 1970'li yıllarda Maraş, Çorum, Sivas katliamları için sadece bir araçtı. Faşistler amaçlarına ulaşmak için her aracı meşru görür. Bu tutum sadece ırkçı ya da klasik faşizm için değil, İslamo- faşist hareketler içinde geçerlidir. Siyasal islamcılar ya da İslamcı faşistler de kutlu dava için her yolu mubah sayar.
Osmanlı topraklarına giren Timur, 18 günlük bir kuşatmanın ardından 10 Ağustos 1400'de Sivas'ı teslim aldı. Kaleyi savunan 4000 askeri kan dökmemeye söz verdiği için diri diri toprağa gömdürdü ve şehri de yakıp, yıktı.
Biri mutlaka vardır
Zonguldak'ta, Sivas'ta,
Yakında ya da uzakta,
Binlerce baca arasında
Dumanı lekesiz biri.
Ama ben anlaşılan
Biraz karıştırıyorum kendimi...
***
Sivas ellerinde sazım çalınır,
Çamlı beller bölük bölük bölünür..
Ben dosttan ayrıldım bağrım delinir,
Kâtip ahvâlimi Şah'a böyle yaz...
Pir Sultan Abdal'ım ey Hızır Paşa,
Gör ki neler gelir sağ olan başa..
Hasret koydu bizi kavim kardaşa,
Kâtip ahvâlimi Şah'a böyle yaz...
***
Sayfa 55 - Halk Kitabevi Basım Yılı 2015
Sivas'ta, 93 Temmuz'unda bir deniz feneri, karanlığın saldırısına uğradı ve orada söndürüldü.
Sayfa 49Kitabı okuyor
Öyledir. Bazı fotoğraflar her seferinde içinizi yakar.
Sivas yangınından tesadüfen sağ kurtulan fotoğrafçı arkadaşımın o günle ilgili söyledikleri mesela:
"Nasıl olsa öleceğim dedim. Buradan çıkış yok. Bunlar bizi yakacaklar. Hiç olmazsa otelin içinde çektiğim fotoğrafları kurtarayım. Çıkardım filmleri makineden ve bir film kutusunun içine koydum. Onu da cüzdanıma yerleştirip içime sakladım. Cesedimi bulduklarında mutlaka ulaşırlar fotoğraflara diye düşünüyordum..."
Madımak otelinin merdivenlerinde çaresizce oturan Behçet kardeşimin, Metin abinin fotoğrafları işte o yanık kokulu fotoğraflardır. Arkadaşımın gövdesine sardığı fotoğraflar.
Sayfa 97Kitabı okuyor
İşte Sıvas'taki ilk gözağrım,
Kalın sesli, kalın dukaklı, esmer,
Erkek gibiydi, öpmeye kıyamazdım, Rüyalarımda bile uzaktan seyreder,
Uğruna dövüşürken kaç kere öleyazdım.
Timur ve Osmanlı'nın Savaşı
Sivas'a gelip kaleyi kuşatır ve alır. Şehzade Ertuğrul'u öldürtür. Osmanlı'nın yanında savaşan Ermenilerin de kafalarını dizlerinin arasına bağlatıp hepsini canlı canlı gömer çünkü Ermeniler Osmanlı'ya yardım etmiştir.
Sayfa 87 - Masa Kitap
Dersim inançlarına benzer inançlar Sivas'tan Cizreye, Adıyaman'dan Patnosa bütün coğrafyada etkiliydi ama Dersim'in özelliği bu inançları günümüze kadar taşımasıdır.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Sıvas yollarında geceleri
Katar katar kağnılar gider
Tekerleri meşeden.
Ağız dil vermeyen köylüler
Odun mu, tuz mu, hasta mı götürürler?
Ağır ağır kağnılar gider
Sıvas yollarında geceleri.
Biz Hakkı Severek yandık, Sevmeyenler bilsinler
2 Temmuz sabahı, on altı ve on dokuz yaşlarında iki kız kardeş, Asuman ve Yasemin, Sivas'ta yapılacak Pir Sultan Abdal Şenlikleri'ne gidecekleri için çok mutluydular. Şenlikte semah döneceklerdi. Düğüne gider gibi gittiler Sivas'a.
Asuman olaylardan hemen önce annesini aradı.
"Semah çok güzeldi anne, hepimizin ayakları yerden ke sildi, uçtuk sanki," diyordu. Yeter Hanım, "kızım, terlemişsindir, sırtına bez koysaydın," diye telaşlandı. Bir süre önce zatürre geçirmişti çünkü. Nerden bilsin, birkaç saat sonra, kızlarının ciğerine yanmış insan eti kokusunun dolacağını.
Asuman'dan hemen sonra ekipten biri daha aradı ve abisiyle konuştu:
"Oteli bastılar, annene söyleme, otelden ayrılıp Ankara'ya gideceğiz." Dışarıda saatlerdir bekleyen kalabalık, çok geçmeden oteli ateşe verecekti zaten.
Anne haberi televizyondan duydu.
"Televizyonda altyazı geçiyor, ölü ve yaralıların isimlerini söylüyordu. Ne yapacağımı bilemedim. Eve döndük. Öldüklerini biliyormuş herkes, ama bana söylememişler. Umudumu kaybetmedim. Nasıl olsa bir fırsatını bulur, ararlar dedim. Ama aramadılar. Yasemin'im nerede, Asuman'ım nere de diye bağırdım günlerce. Duymadılar sesimi..."
Sayfa 19 - İletişim Yayınları / 10. Baskı 2016, lstanbulKitabı okudu
"Bir Türk için İzmir ne ise Sivas da odur. Diyarbakır ne ise Samsun da odur. İzmir zapt olundu mu, bütün Anadolu'nun ilmiği düşmanın elinde demektir. Orası kurtulmayınca burası kurtulmaz."
Sayfa 152Kitabı okuyor
