Neşesinden pay vermeye en gönüllü olanı her zaman karpuzdu. Perihan onun yemyeşil zarfını açıp kan kırmızı mazrufla buluştuğu an, yaşamsal bir bilgiye kavuşmuş, çok önemli bir şifreyi çözerek hayatın anlamını bulmuş gibi olurdu.Kendini herkesin kurtulmaya çalıştığı siyah çekirdeklere benzetse bile, kan kırmızı bir dünyada olmanın neşesi, bu dünyanın ıstırabıyla boğuşmaya değerdi.
Sayfa 118