Bilmiyor ki özür dilemek de bir bağımlılık olabilir; yerli yersiz durmadan etrafındakilere "kusura bakmayın" dedikçe, bakılacak kusurları artar insanın.
Sayfa 23
"Her ayna anahtarını kaybetmiş bir kapıdır. Açılır Diyar-ı Esrar'a. Olur da fazla bakarsan aynaya, aralanıverir kapı, kaybolursun sonsuzlukta."
Sayfa 21
Elimde görünmez bir zamk, ne kadar uğraşsam da kendimi nesnelere, sürekliliğe, bir adres, tek bir aidiyete yapıştırmaya,bir türkü olmuyor, zamk tutmuyor, kendi kendimden kaçıveriyorum işte.
"İçimin tünellerine girer girmez bir fener alıyorum elime. Buralar çok karışık. Kaç defa geldim. Gene de kayboluyorum”.
Oğuz menkıbesi, Uygurca bir metinde,
Oğuz doğduğu zaman yüzü mavi, ağzı ateş gibi kırmızı gözü, saçı ve kaşları siyah bir dünya güzeliydi. Annesinin memesinden ilk sütü emdikten sonra, bir daha emmedi. Yiyecek istedi, lakırdı etmeğe başladı. Kırk günde
büyüdü: dolaşıp oynuyordu. Oğuz’un ayakları öküze, vücudu kurda, göğsü ayıya benzerdi. Böğürleri kıllı idi. At sürüsü güder, beygire
Altay Türklerine göre, bir çocuk dünyaya geleceği zaman, Bay Ülgen, oğlu Yayık’ı bu işe memur eder. Memur, Süt Gölü'nden bir damla alarak bununla çocuğun ruhunu yaratır. Maiyetindeki meleklerden bir Yayucı’yı, sevaplarını yazmak üzere bu çocuğa tahsis eder. Bir çocuğun dünyaya geldiğini haber alınca, derhal Erlik Han da, bir Körmös gönderir. Birincisi çocuğun sağında, İkincisi solunda durur. Birincisi sevaplarını, İkincisi günahlarını yazar. Bu iki melek bu adamı ölünceye kadar takip ederler. Vefat edince Körmös, derhal bu adamm ruhunu kaparak yeraltına götürür. Erlik Han yeraltındaki semada bir siyah taht üzerinde oturmuştur. Onun daha altındaki katta Kadırkan adlı Cehennem vardır. Burada bir kazanın içinde, erimiş katran kaynamaktadır. Körmös, ruhun günahkâr olduğunu Erlik Han'ın huzurunda isbat ederse, onun emriyle bu ruhu kazana atar.
Demem o ki en nihayetinde kendi içinle ve dışınla helalleşmen, kâinattaki her bir katreyle vuslata ermen, Hak ile ve gene Hak yolunda bütünleşmen gerek.
Sayfa 122Kitabı okudu
Ha bire düşüp dizlerini kanatan yarı kız çocuğu yarı kadın bir mahluk görüyorum kendime bakınca.
Sayfa 120Kitabı okudu
83 santimden 336 öğle yemeği,38 santimden 336 akşam yemeği, sabah kahvaltısında çikolatalı süt içmesine lüzum gösterilenlere çikolatalı süt; böyle bir iş insana ne bırakır?
Besançon'un Valenod'su
Sayfa 166Kitabı okudu
Bir boşluğun ayırdına varacaksın
Yanı başında büyüyen bir boşluk,
ağaç gibi.
Sayfa 107Kitabı okudu
Hepimiz kendi içimize düşüp bedbaht olmaya mahkûmuz.
Sayfa 83Kitabı okudu
Bizler miyiz acaba ömrü hayatımızın mimarları yoksa öyle olduğumuzu mu sanıyoruz boş yere?
Sayfa 74Kitabı okudu
Kibrimle dalga geçiyor kâinat. İnceden inceye. Görmesini bilene .
Sayfa 39Kitabı okudu