Bazen nerede durmamız gerektiğini bilmeyiz, bilemeyiz...
İşte o zaman ya hayat ya da biri bize dur der ya anlarız ya da yanlışta olsa ilerlemeye devam ederiz. İlk defa dur denildiği anlasak belki o kadar canımız yanmaz ama durmamız gerektiğini hayat burnumuzu sürte sürte öğretirse diyecek sözümüz olmaz ama dökecek yaşımız bitmez.
Keşke bazen ya da bazı anları görebilsek, tekrardan yaşıyabilsek, kırılıcağımız yerleri bulup cımbız ile çekebilsek aralarından...✨
Okur Takip Önerileri
Bazen insan beyazı bulmak için siyaha bulanır...
Kırıldığında, üzüldüğünde, kızdığında, öfkelendiğinde insan siyah olur içi dolar kararır...
Ama kararmadan nasıl bulabilir ki aydınlığı aydınlandığını...
O yaşadığı lüksü, rahatlığı, zenginliği tekrar bulmak, keşfetmek, hatırlamak içindir içinin karanlığı.
Daraldığında, için acıdığında, yandığında, her şey her yer üstüne üstüne geldiğinde yeniden ferahlayacağını unutma!!!
Mekan değiştir, yeni bir yere git, sevdiğin şeylerden yap.
Arayıp ulaşamadığın dert paylaştığın kişiler açmadığında üzülme git çiçeklere, ağaçlara, göğe, yere, taşa toprağa anlat derdini tasanı unutma seni her zaman duyan senin her zaman yanında olan ve seni hiç bırakmayan bir Rabb'in var !!!
O seni dinler duyar sen daha dua etmeden demeden duyar derdinin dermanını verir ama sen onu sakinleşince anlarsın görürsün...🌹
Anladım ki yalnızlığa çare yok...
Eğer birinin kaderinde yalnızlık varsa ne kadar geri çevrilmeye çalışılırsa çalışılsın deva olmuyor.
Onların yalnızlığını engelliyemiyorum kabul etmem lazım.
Yoksa daha çok acı çekeceğim.
Onların kaderinde var yalnızlık...🥀