Zira her şeyin iç içe geçtiği bir çağda, hiçbirimiz "benim kendi düşüncem" diyerek işin içinde sıyrılamayız. Tefekkür, her şeyden önce bireyin kendi adına ve dünya için sorumluluk almasını ifade eder. Bu sorumluluk bilinci olmadan hiçbir düşünce ameliyesi zihinsel jimnastiğin ve kurnazlığın ötesine geçemez.
Sayfa 44Kitabı okudu
Doğru; sevgi ve ilgileriyle yaşamımızın erken dönemlerinde bizi biçimlendirmiş olan insanlardan hiçbir zaman tamamen sıyrılamayız, ama mümkün olan en büyük oranda kendimizi kendi başımıza tanımlamak için çaba harcamalı; elimizden geldiği kadar ailemizin etkisini kavrayıp denetimimiz altına almalı ve bu tür başka bağımlılıklara düşmekten kaçınmalıyız. Kendimizi gerçekleştirmek için ilişkilere gereksinimimiz olacaktır,ama tanımlamak için olmayacaktur.
Sayfa 39Kitabı okudu
“Belki bu işten sıyrılamayız,” dedi, “o yüzden söylemek isterim ki... içten içe, sende bir iyilik kıvılcımı olduğunu hep biliyordum.”
“Pekala,” dedi Crowley acı acı. “Günümü gün et.” Aziraphale elini uzattı.
“Seni tanımak güzeldi.”
Crowley elini tuttu.
“Bir dahaki seferin şerefine,” dedi. “Ve...Aziraphale?”
“Evet.”
“Senin de şunu hatırlamanı isterim ki, ben de içten içe, sende seni sevmeye değer biri kılacak kadar piçlik olduğunu biliyordum.”
Jorge Angel Livraga.
Mücadelenin olmadığı yerde liyakat de olmaz. Hayatın denemelerinin fırtınalı sularından geçmezsek, zaferin güçlü tadını almazsak, hiçbir şey vermeden her şeye sahip olmak isteyenlerin kendini beğenmiş bilinçsizliğinden sıyrılamayız..
Boğa kırmızı bir bez parçasına baktığında ne görüyorsa, onlar da başka bir bayrağa baktıklarında aynısını görüyorlar. Bu vatanperverlikten sıyrılamayız. Vatanların canı cehenneme!
Sayfa 70 - Kültür yayınlarıKitabı okudu
Jorge Angel Livraga.
Mücadelenin olmadığı yerde liyakat de olmaz. Hayatın denemelerinin fırtınalı sularından geçmezsek, zaferin güçlü tadını almazsak, hiçbir şey vermeden her şeye sahip olmak isteyenlerin kendini beğenmiş bilinçsizliğinden sıyrılamayız..
"Geçmişimizden sıyrılamayız, hep peşimizde hep içimizdedir."
Severim ben birbiriyle alakasız kelimeleri heybemde toplamayı. Sonra "tüm kelimeler hey bende!." demeyi. Alakasız kelimeleri birbirine bağlayıp alaka kurmayı, alaka kurduklarımı tekrar çözmeyi severim. Mesela kuşların denizde kanat çırparak yüzmesini, balıkların gökte yüzgeçleriyle uçmasını.. Mesela koçun boynuzları arasında yeniay'ı taşımasını. Yayın oksuz masumiyet müzesine dönüşümünü..
En alakasız şeylerin, kelimelerin dahi bağları kurulup dönüştürüldüğünde en alakadar kıymetkar harikulade eserlere dönüştüğünü çözümlerim.
Severim ben mavi denizlerden siyah inci çıkarmayı. Derin kuyulardan Yusuf'un hikayesini çıkarmayı. Büyük şehirleri timsahın ağzına benzetmeyi.
Ne alaka? çok alaka!. hasılı.
Bir kuşun kanadındaki tüyün sırrına bir kelime bulamadıkça biz yoz ve boz bir toplum olmaktan sıyrılamayız. ✍🏻
Bir çocuğun en büyük şanssızlıklarından biri de, kafayı dine takmış bir ailede doğmaktır. Din ızdırabı enjekte edilerek büyütülmek beyin mimarisinde kalıcı hasarlar bırakır, büyüdüğünde rasyonel/akılcı düşünmesi imkansıza yakındır. Tanrı fikrinin ciddiye alınması aşırı ızdırap vericidir ama birey bunu farketmez. Bir masal uğruna ömrünü harcar. Çocuklar ülkenin geleceğidir, bu yönüyle kamunun da çocuk üzerinde hakları vardır. Aile kafayı dinle bozmuşsa bile, çocuğu korumak bu yönüyle kamu görevidir. Çocuğun dindar olup-olmayacağına aile karar versin diyerek bu işten sıyrılamayız. Din +18 bir kavramdır.