İnsanları Yargılamak
Çok kolay değil mi? Bir görsek yetiyor, hemen anlıyoruz nasıl biri olduğunu. Hatta kafamızda profil de çiziyoruz kendimizce. Kendimizce? Sizce de öyle mi?
Hiç soruyor muyuz karşısına geçip "Sen neler yaşadın?" sorusunu, Seda Sayan misali? "Yoo ne gerek var ki anladık işte. Giyinişinden, konuşmasından anladım abi ben bu adamın nasıl biri olduğunu. Ha bir de baksana nasıl kitaplar okuyor, bak bak nasıl görüşleri var. Şu dine inanıyormuş, şu adamı seviyormuş güven olmaz ona..."
İnsanı değiştirmeye tek bir ân bile yetebilir. Belki de hayatını etkileyecek onlarca hadise yaşadı o insan. Senin kurduğun o tek cümle, bu da şöyle şöyle bir insan işte, yetiyor mu onu tanımlamaya? Yetmez. Hiçbir kimse bir diğerini o kadar kolay tanıyamaz ve tanımlayamaz.
Neden insanlar bu kadar kolay yargılayabiliyorlar sizce çevresindekileri? Sevgi eksikliği diyebilir miyiz? Ben öyle düşünüyorum. Sevgisizlik, sevmeyi de unutturuyor. Sevmeyi de sevdirmiyor insana. Böylece sevmemek için kendilerine sebep arıyor insanlar. Çok da kolay buluyorlar. Hele de yanlarında bir destekçileri, onaylayıcıları varsa değme keyiflerine. Bu kadar basit işte. Sonrasında anlaşmazlıklar, çatışmalar, ayrılıklar, gruplaşmalar...
Sevgi... Türkçemizde basit bir kelime olarak yer alıyor olabilir ama mânen dünyayı değiştirebilecek, fırtınalar çıkarabilecek bir kelebek aslında.
Düşünelim...
....
Her cebin başı sağlık
Bildiğiniz gibi geçen sene farkını vatandaşın ödeyeceği ilaçlar %75’e çıkmıştı, bu sene ise durum daha vahim.
Kendi annemden örnek vereyim.
Kendisi böbrek hastası ve kullanması gereken hayati ilaçlara yüksek bir miktar fark çıkıyor.
Bu hafta hepimizin mustarip olduğu bir konu olan ilaç farkları ve sağlık sistemi (?)
Graves ve Ben
Ben bir graves hastasıyım. Hipertroidim var. Bir kaç yıldır tedavi görüyorum ancak bir arpa boyu yol almış değilim. Benim için hastalığın kendisi bir sorun değil, ancak hastalığın sonucu büyük bir sorun.
Hastalığın şöyle bir getirisi var: hipertroid, insanda çok fazla sinir/öfke yapıyor. Dolayısıyla en ufak problemlere bile çok fazla öfkeleniyor
Kapitalizmin tek dayanağı kendimizi başkaları ile kıyaslama durtumuzdur. Bu durtumuzu kiskirtmanin en iyi yolu da sosyal medya. Sosyal medya neden bedava sizce?
Sayfa 80 - Vadi YayineviKitabı okudu
İnsan niye susar ?
Sözünün kıymetli harbiyesi yoksa susar ,söyediği yankı gibi kendine dönecek ise susar, karşıdaki cahil ise susar, kelimeler kifayetsiz kalacak ise susar. Karşıdaki çok âlim ise susar. Tanıştığı insandan hoşlanmaz ise susar, inandığı doğrulara uymayan bir söz duyduğunda susar, hayret duyacak bir şey duyduğunda susar, anlaşılmayacağından emin ise susar, sizce neden susar ????
"Ailen merak etmez mi gerçekten?"
"Etmezler."
"Neden?"
"Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum."
"Seni çok mu sıkıyorlar."
"Dalga mı geçiyorsunuz? Beni çok sıkıyor olsalardı şu an burada bu kadar rahat oturuyor olabilir miydim sizce?"
"Belki de şanslısındır. Özgür olmak isteyen bir ton insan var."
"Peki ya özgür olmak istemiyorsam?"
"Onların ilgisine ihtiyacın olduğunu düşünmüyorum. Karşımda duran küçük kız... Ya da yanımda oturan mı demeliyim? Peki. Asansörde mahsur kaldığım ve çok fazla nefes alıp oksijen israfı yapan küçük kız. Bence o küçük kız güçlü ve kimsenin ilgisine ihtiyacı yok.
•Leonardo da Vinci•
Leonardo, defterine çocukken yaşadığı bir olayı yazmış, daha doğrusu bir fanteziyi: “Bana öyle geldi ki…” diye başlıyor yazmaya, bu da bahsettiği şeyin bir fantezi olabileceğini getiriyor akla. Beşiğinin üzerine bir akbaba konmuş, kuyruğuyla Leonardo’nun ağzını açmış ve dudaklarına birkaç kez vurmuş. Akbabanın, eski Mısır hiyeroglifinde akbaba
•Kurt Adam•
1910 yılında, pek çok kez psikiyatri hastanelerine girip çıkan varlıklı, depresif ve takıntılı genç bir Rus aristokrat Freud’un hastası oldu. Psikanaliz yıllarca devam etti. 1918 yılında Freud bu vakaya, Bir Çocukluk Nevrozunun Tarihinden (From the History of an Infantile Neurosis) adlı çalışmasında yer verdi. Hastanın çocukken gördüğü, Freud