Anne rolünden çıkıp Sevgili olabilmek için
1-Erkeğinizin problemlerini çözmeyin,
2-Onu eleştirmeyin,
3-Sizi eleştirdiğinde sınırınızı hemen çizin,
4-Paketlerinizi taşımasına izin verin,
5-Psikolojik sorunları varsa, bir uzmana yönlendirin, siz
psikolog değilsiniz,
6-Aşırı şefkat vermeyin, yedikleriyle, giyimiyle uğraşmayın,
7-Geç geldiğinde onu sorgulamak yerine, onun kendine ayırdığı
süre kadar siz de kendinize bir dünya kurun,
8-Kendinize ait dünya ile ilgili, o size soru sormadıkça, bilgi
vermeyin,
9-Onu değiştirmeye çalışmayın,
10-Onu kontrol etmeyin.
Oysaki gerçek bir dişi, gücünü sadece anne rolünden değil, sevgili rolünden de alır. Gerçek bir dişi, alır. Vermez, alır. En azından bunun dengesini kurar. Eleştirmez. Güvenir. Savaşmaz. Kabul verir. Erkeğin kendi yöntemleriyle sorunu çözmesine, büyümesine izin verir. Ondan yardım ister ve alır. Bunları yapamazsak, hayatımızdaki adam zaman içinde gerçek bir erkek olmak yerine çocuğumuz haline gelir. Ne bir anne olarak ne de sevgili olarak, erkeklerimizi oğullarımızı kontrol etmeye, korumaya, yapamadıklarını atılıp kendi başımıza yapmaya kalkışmayalım. Biraz geri çekilelim ve anne yerine sevgili olmasını öğrenelim.
Hiçbir şey tek taraflı değildir. Erkekleri suçlayamayız, onları yetiştirenler de biziz işte...
Sayfa 189
Sonsuza Dek Tekrar Tekrar Aynı Hayatı Yaşamak
Nietzsche, Böyle Söyledi Zerdüşt'te bilgelikle olgunlaşmış, öğrendiklerini insanlarla paylaşmak için dağdan inmeye karar veren yaşlı bir peygamberi anlatmaktadır.
Vaaz ettiği fikirleri içinde bir tanesinin “en yüce düşüncesi” olduğuna inanmaktadır — sonsuza dek yeniden dünyaya gelme fikri.
Konuş be ablam
"Ama şu giyim işinize bir el atmak lazım. Bakınız beyler dost acı söyler.
Bir soru daha: Siz niye bu kadar yanlış yunluş giyiniyorsunuz canlarım?
Tüm yakışıklılığınıza, karizmanıza rağmen belki başka milletlere yakışıp size tam öyle durmayan bazı tasarımlar vardır değil mi? Kelimelerimi çok dikkatli seçmeye çalışıyorum ama daha fazla duramayacağım: Allah lillah aşkına o dar, kısa paçalı tayt gibi şeyleri giymeyin ya! Skinny kumaş pantolon giymeyin rica ediyorum. Streç jean giymeyin ant veriyorum! "
Sayfa 93Kitabı okudu
Tekrar aile yaşamınıza dönersek... Bir kızınız var, Türkiye'nin de yakından tanıdığı bir isim, Doğa Rutkay.
Kızımla aramızdaki iletişimi anlatmadan õnce biz nasıl yetiştirildik, ondan bahsetmek isterim. Biz iki kardeşiz. Evde sofraya hep birlikte otururduk. Babam yemek başlamadan önce bize ilginç bir soru sorardı: “Duvarda ne yaziyor?" Biz de duvarda gerçekten bir yazı varmış gibi hep aynı şeyi söylerdik: "Bu evde yalan yoktur." Bunu sofrada her gün tekrar ederdik, yalansız yaşamayı öğretti babam bizlere. Bu çok değerli. Biz çocukken babamın bizlere söylediği bir söz daha vardı: “Size emek verene teşekkür edin. Bu bir bakkal, taksi şoförü ya da boyacı olabilir ama ne olur, teşekkür edin." Dolayısıyla biz emek sevgisiyle büyüdük. Bu nedenle takside hiçbir zaman arka koltuğa oturmadım. Taksicilerle her zaman sohbet edip arkadaş olurum. Arabam da olmadı bugüne kadar. Sonuç olarak insana değer vermek, emeğe değer vermek çok önemli. Ben de kızıma elimden geldiğince bunu öğrettim. Doğayı sevmesini istedim, canlıları sevmesini istedim.
Sayfa 25 - Tudem Eğitim Hizmetleri, 1. Baskı, Haz. Barış İnce
