Tutkulu, aşık, kalıplaşmış düşüncelere karşı duran, çalışkan ,sorgulayan, inanan ve idealleri uğruna, çıkarına olmasa da düşündüklerini cesurca ifade eden ,yazar olabilmek için hayatını ortaya koyan ve başına gelen tüm trajedilere rağmen bu yoldan asla dönmeyen Martin’in hikayesi …
Ruth’a olan aşkı ve onun ait olduğu sosyal sınıfa ulaşmak için verdiği mücadelenin sonunda yaşadığı hayal kırıklıklarını biraz üzülerek okudum . Kafamızda yarattığımız insanlara ulaştığımızda onların gerçekleriyle yüzleşmenin ve aslında ‘O insan’ olmadıklarının hayal kırıklığını çok güzel anlatmış ; bi aşk kitabı gibi görünsede toplumsal , siyasi , felsefi hatta sonlarına doğru politik birçok konuyu ele alması kitaba devamlılığımı sağladı.
Bu kısmı okurken çok sevmiştim
“Bir şey daha var,” diye devam etti Martin. “Sen de beni seviyorsun. Peki beni neden seviyorsun? Bende beni yazmaya zorlayan şey neyse, seni bana çeken de o. Beni seviyorsun, çünkü tanıdığın ve sevebileceğin herkesten farklıyım.”
Sizi olduğunuz gibi seven , anlamaya çalışan , kalıplara sokmayan , hayallerinize ortak olacak, sizi anlayacak insanlar sevin. İmkansızın peşinde bile koşsanız bu arzuyu yok etmeyecek , her koşulda destekleyecek insanlarla kurun hayatınızı . Geriye gidemeyenlerin , oraya ait olmayanların, ileriye giderken kendin gibi insanlarla hayatlarla, rastlaşmayacağının gerçekligi ile yüz yüze kalanlarların …Arada
kalmışların, kalanların, kalacak olanların bir örneği bu kitap.
Ezilmiş ve Aşağılanmışlar (1861) 
Fyodor Dostoyevski ‘nin idam mahkumluğundan sonra 9 yıl boyunca yaşadığı Sibirya sürgünü dönüşü yazdığı ilk romanı olma özelliğini taşıyor. Bu süreçte 
