Dazai'nin okuduğum ilk kitabıydı ve gerçekten beğendim. Üzerine günlerce düşünebilecegim, hemen bir kanıya varamayacağım bir kitap olduğu için henüz detayli eleştiremem ama "ben roman" yani hem otobiyografi hem de yarı otobiyografik bir roman olduğu için, Dazai'nin ruhsal çöküşüne sarılmak istedim. Birçok kişi kadın düşmanlığı adına yorumlar yapmış ama gercekten Dazai'yi okuyan, anlayan böyle düşünmez. O, kimseyi sona sürüklemedi kendinden başka. O, zaten kararını ve hayatını nereye kadar devam ettireceğini biliyordu hissediyordu. Bazı hisleri aşamiyor insan ve o da kendi düşüncelerinden çıkamadı. Maske takmaktan bunalmış bir karakter maalesef.
