keyifli anlan hiç yaşamamış da değildi. Sürekli depresyon halinde yaşayan, hüzünlü,
nefret dolu biri değildi, kendisini bu yüzden öldürmüyordu ki. Lyubliyana sokaklarında neşe içinde az mı
dolaşmıştı güneşli öğle sonlannda? Sonra, şairin heykelinin bulunduğu bu küçük meydanı kar yağarken
seyretmek de hoştu. Bir seferinde neredeyse bütün bir
ay boyunca sanki bulutların üstünde gezmişti, sırf o
meydanın ortasında hiç tanımadığı biri ona bir çiçek
verdi diye.