Hayatlarıyla yanlış olanların ölümleri ile doğru olmaları imkan var mıdır? Hayattan çıkar olmamak, hem tanrının hem de insanların gözünde affedilmez bir suçtur; gelişi yayılması için gerekli her türlü tedbirler alınacaktır.
Kendini beğenmişliğin cezasını daha bu dünyada çekmeye başlayacaklardır. Sıkıntılarını kimseye paylaşmasın bilmedikleri için, yalnız başlarına ıstrap çekeceklerdir. Duygu alışverişinden nasiplerini olmayacaktır. Duygusuz, hareketsiz, tatsız bir hayat yaşadıklarını sanılacaktır. Izdırapları, ne yüzlerindeki çizgilerden, ne de saçlarının beyazlamasından anlaşılacaktır. Çektikleri acılarla, yüzlerinin buruşmasına, saçların beyazlaşmasını izin verilmeyecektir. Güldükleri zaman sevinçleri, ağladıkları zaman kederli oldukları sanılacaktır. Hayattan çıkarları olmadığı da asla kabul edilmeyecektir.
Hayattan çıkar olmayanların, ölümden de çıkarı olmayacaktır. Ölüm bile onların adlarını durdurmaya yetmeyecektir. Herkesin mezarında güller ve Menekşeler büyürken, onların mezarlarını otlar bürüyecektir.
"Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, 10.000 kitap okumuş olmayı isterdim," dedi: "Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: Seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda. "