"Zavallı Küçük Paşa, Suat Paşa konağında küçük bir köpek kadar olsun bir yer tutamadığı gibi köy mezarlığında da iki arşınlık bir çukur işgal edemedi."
Eserin bütün çıplaklığını bu meyus ifâde ile yansıtacak hazin hikâyenin tek kahramanı Salih,
Küçük bedeninin altında günden günde yeşerttiğin umutlarla ve beslediğin hayal kırıntılarının gözlerinde bir çiğ tanesine döndüğü bu hikâyede, ufacık ellerinin ardında büyüyen katrelerde kaldı benim de gözyaşım...
Güzel yürekli kahraman...
Bu acımasız hikâyede de olduğu gibi,
Kazananlar, her zaman kahramanlar olmuyor...
