Ve Veronika bu hayata veda ediyor... Başlıktan sonra bunu duymayı bunu okumayı bekliyor insan. Ama işin içinde insanın olduğunu hatırlayınca şaşırtıcı şeylerin doğal olabileceği gerçekliğine dönüyor. Okunması gerekenler listeme eklerdim bu kitabı. Çünkü acının ve vazgeçmenin resmedilişine çok sık tanık olmaz insan. Olursa da hissedemez belki... Ama burda hissediyor, iliklerine kadar hissediyor. Ve Veronika bu hayata anlam katıyor...
Bence okumaya değer. Stendhal ın duygusallığının 200 yıl öteye taşınmış hali. Peki ya bu son günün olsaydı ? Bu soruya yaklaşımı etkileyeceğini düşünüyorum.